به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

شیر مادر، گنجینه‌ای منحصر به فرد از آنتی بادی‌ها

تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۹۵۸۲

 

طبق یک مطالعه جدید که در مجله پزشکی تجربی دانشکده پزشکی دانشگاه پیتزبورگ منتشر شده، شیر مادر حاوی مجموعه‌ای منحصر به فرد از آنتی بادی‌ها است که در دوران نوزادی و در طول دوران بارداری پایدار هستند.

از آن جایی که ایمنی اولیه کودک توسط آنتی بادی‌های موجود در شیر مادر ایجاد می‌شود، تحقیقات جدید بینشی را در مورد این که چرا محافظت در برابر عفونت‌های مختلف بین نوزادان متفاوت است و چرا برخی از آن‌ها به یک بیماری تهدید کننده به نام انتروکولیت نکروزان مبتلا می‌شوند، ارائه می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تیموتی هاند، محقق ارشد و دانشیار اطفال و ایمونولوژی در کالج پزشکی و بیمارستان کودکان پیتز در پیتزبورگ گفت که قبل از بلوغ سیستم ایمنی، نوزادان با آنتی بادی‌هایی که از جفت مادر و از طریق شیر مادر منتقل می‌شوند، از باکتری‌های مضر محافظت می‌شوند. این آنتی بادی‌ها به باکتری‌های روده متصل می‌شوند و از حمله آن‌ها به میزبان جلوگیری می‌کنند.

در مطالعه قبلی، هاند و تیمش دریافتند که باکتری‌های روده در نمونه‌های مدفوع نوزاد سالم بیشتر با آنتی بادی‌های مادر مرتبط است. هاند و تیمش شیر مادر اهدایی موسسه علوم شیر انسانی و Biobank در پیتزبورگ و مخزن زیستی تحقیقاتی شیر انسانی Mommy's Milk را تجزیه و تحلیل و با استفاده از طیف وسیعی از باکتری‌های مختلف، سویه‌های آنتی‌بادی هر اهداکننده را اندازه‌گیری کردند.

هاند اضافه کرد: نمونه‌های آنتی‌بادی‌های فردی بسیار متفاوت به نظر می‌رسید، چیزی که ما انتظار داشتیم؛ اما توانستیم برای اولین بار نشان دهیم. در طول بارداری، سلول‌های B از روده به غده پستانی می‌روند، شروع به ساخت پادتن می‌کنند و مادر سعی می‌کند با استفاده از آنتی‌بادی‌هایی که برای محافظت از روده‌اش دارد از کودکش محافظت کند. زن‌ها متفاوت هستند و زندگی متفاوتی دارند، میکروبیوم‌های متفاوتی دارند و با عفونت‌های متفاوتی روبه‌رو هستند. بنابراین کاملاً منطقی است که آنتی‌بادی‌های موجود در شیر مادر که این کار را انجام می‌دهند منعکس کننده این تنوع هستند.

او گفت که در طول دوره شیردهی، شیر مادر تغییر کرده و سرشار از پروتئین می‌شود. هاند و تیم او در تحقیقات خود شیر مادر از اهداکنندگان مشابه را در طول زمان مقایسه کردند.

هاند توضیح داد: نه تنها آنتی بادی‌ها در اهداکنندگان در طول یک بارداری مشابه بودند؛ بلکه بین نوزادان نیز به طور قابل توجهی پایدار بودند.

این نشان می‌دهد که وقتی سلول‌های B به بافت پستان می‌رسند، آن جا را ترک نمی‌کنند که این برای فهم چگونگی به دست آوردن ایمنی توسط نوزاد و چگونگی مقابله با عفونت مهم است.

منبع: الیوم السابع 

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: فواید شیر مادر آنتی بادی انسانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۹۵۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گنج داریوش سوم هخامنشی؛ گنجینه ای عظیم که هنوز پیدا نشده است

اسکندر مقدونی در زمان تسخیر سرزمین‌های پادشاهی هخامنشی و تصاحب غنایم شوش، ایسوس (شهری در ترکیه امروزی)، دمشق و پارسه (تخت جمشید)، بخش مهمی از گنجینه هخامنشیان را به دست آورد؛ اما آنچه که به‌عنوان گنجینه داریوش سوم مانند رازی در دل تاریخ گم شده است، می‌تواند یکی از بزرگترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.

گنج داریوش سوم هخامنشی کجاست؟

اگر از خود می‌پرسید بزرگترین گنج گمشده ایران چیست و مربوط به کدام دوره است؟ یک پاسخ ممکن برای این سوال می‌تواند گنج رازآلود و گمشده داریوش سوم، آخرین پادشاه هخامنشی باشد.

به گزارش گجت نیوز، تردیدی نیست که اگر داستان گنجینه آخرین پادشاه هخامنشی واقعیت داشته باشد، این گنج می‌تواند یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.

گنجینه داریوش، ثروت تاریخی خاندان هخامنشیان بوده که در طول سال‌ها جمع‌آوری شده بود و اگرچه اسکندر بخش‌هایی از آن را تصاحب کرد، اما داریوش سوم در جریان فرار خود بخش عمده آن را با هدف تشکیل ارتشی بزرگ برای مقابله با اسکندر حمل می‌کرده است.

داریوش سوم کیست و چگونه به پادشاهی رسید؟

داریوش سوم معروف به دارا، آخرین پادشاه شاهنشاهی هخامنشی محسوب می‌شود که از ۳۳۶ تا ۳۳۰ قبل از میلاد سلطنت کرد. او فرزند آرشام و سی‌سی گامبیس و آخرین پادشاه رسمی هخامنشی بود.

داستان داریوش سوم در زمان پادشاهی اردشیر سوم آغاز می‌شود. بنا بر اسناد تاریخی، در زمان آغاز سلطنت اردشیر سوم و تصمیم او برای حذف دیگر شاهزادگان رقیب، خبری از داریوش نبود و این می‌تواند حاکی از این باشد که نقش و رده داریوش در آن زمان چندان حائز اهمیت نبوده است.

با وجود این، شاهزاده جوان هخامنشی در نبرد با کادوسیان توانایی‌های خود را اثبات کرد؛ به‌نحوی که اردشیر سوم، داریوش را دلیرترین پارسیان نامید و به مقام ساتراپی ارمنستان برگزید.

بعدها اما، باگواس، وزیر بزرگ دربار هخامنشی، اردشیر سوم را مسموم کرد و پسرش ارشک را بر تخت نشاند. طولی نکشید که وزیر خائن ارشک را هم مسموم کرد و تصمیم گرفت ساتراپی ارمنستان یعنی داریوش را بر تخت بنشاند تا بتواند او را بازیچه کرده و کنترل کند. باگواس اما به خواسته خود نرسید و این داریوش سوم بود که وزیر خائن را به قتل رساند.

در سال ۳۳۰ پیش از میلاد و در شرایطی که پادشاهی هخامنشی بعد از دو شکست پیاپی در نبرد با اسکندر، در خطر سرنگونی توسط ارتش مقدونی قرار داشت، داریوش تصمیم گرفت در هگمتانه در ماد، ارتش بزرگ دیگری برای نبرد با اسکندر تشکیل دهد. اما حمله اسکندر به این سرزمین، نقشه داریوش را عقیم کرد و به همین دلیل شاهنشاه با برادرزاده‌اش به نام بسوس و جمعی از بزرگان هخامنشی از ری به سمت شرق حرکت کرد.

در مسیر و در حوالی دامغان، بسوس از ترس نزدیک بودن لشکر مقدونی به شاه خیانت کرده، او را زخمی کرد و به باختر رفت تا به عنوان اردشیر پنجم، پادشاه جدید هخامنشی حکومت کند.

از سوی دیگر و در همین شرایط، اسکندر به کاروان داریوش سوم رسید؛ اما در این زمان شاهنشاه فوت کرده بود. پس او برای مشروعیت بخشیدن به فتوحات خود، ابتدا جسد شاه را با احترام و تشریفات دفن کرد و سپس به تعقیب بسوس یا اردشیر پنجم رفت تا او را مجازات کند.

ماجرای گنج داریوش سوم چیست؟

بنا بر اسناد تاریخی، اسکندر در پارسه حدود ۹ هزار تالنت طلا و ۴۰ هزار تالنت نقره به دست آورد. تالنت در معیارهای وزنی امروزی، چیزی برابر با ۲.۲۶ کیلوگرم است و با این اوصاف باید گفت اسکندر از تنها یکی از شهرهای بزرگ پادشاهی هخامنشی، حدود ۱۰۰۰ تن جوهرات و غنیمت به‌دست آورد.

دیودور سیسیلی، مورخ مشهور یونانی در این‌باره نوشته که اسکندر بعد از تصرف پارسه، غنیمت‌ها را بر بیش از ۳ هزار شتر بارکش و ۱۰ هزار جفت قاطر (یعنی ۲۳ هزار حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد.

با وجود این، همه این‌ها تنها بخشی از ثروت بی‌کران پادشاهی هخامنشیان بود؛ چرا که داریوش سوم قبل از رسیدن اسکندر به پارسه، با کاروانی از گنجینه‌های مهم به پایتخت تابستانی قلمرو خود یعنی هگمتانه رفت.

گفته می‌شود داریوش سوم پیش از مرگ و در شرایطی که احساس خطر کرده بود، دستور داد تمام طلاها، نقره‌ها و اشیای قیمتی را در اطراف این شهر دفن کنند. این موضوع سبب شد تا اسکندر بعد از تصرف هگمتانه، هیچ اثری از گنج بزرگ داریوش سوم پیدا نکند.

به‌گفته پژوهشگران تاریخ، گنج داریوش سوم چیزی معادل نیمی از کل دارایی خاندان هخامنشی بوده و قرار بوده برای بازسازی ایران و جمع‌آوری یک لشکر بزرگ برای مقابله با اسکندر صرف شود.

لازم به ذکر است، تمام تلاش‌ها برای یافتن گنج داریوش سوم تا امروز بی‌نتیجه بوده و هیچ‌کس نتوانسته رد یا نشانی از آن پیدا کند.

کانال عصر ایران در تلگرام